*آغازاعتراض کارگران پروژه ای نسبت به بروزنشدن حقوق درسال جاری
از روزدوشنبه 31 اردیبهشت،کارگران پروژه ای با نرفتن برسرکار وترک کمپ ها وبازگشت به محل زندگی اعتراضشان را نسبت به بروزنشدن حقوق درسال جاری حتی درسطح افزایش 35 درصدی استارت زدند.
دوشنبه 31 اردیبهشت:
کارگران داربست بند شرکت گسترش صنعت پادنا
کارگران برق و ابزار دقیق شرکت ستاره تاراز در سایت 1 بوشهر
کارگران رنگ و عایق شرکت سازه پاد سایت 1 بوشهر
کارگران برق و ابزار دقیق شرکت جهانپارس مس سرچشمه
کارگران پتروشیمی دهلران در دشت عباس
سه شنبه یکم خرداد:
کارگران پتروپالایش کنگان
کارگران شرکت آزمون فلز پتروشیمی بوشهر سایت 1
کارگران برق و ابزار دقیق شرکت نیرو آرا اندیش پتروشیمی بوشهر سایت 1
کارگران شرکت تیو انرژی پالایشگاه پیشگامان
کارگران شرکت بهین فراراد پالایشگاه پیشگامان
*شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت:
افزایش دستمزدها فوری
اعتصاب بخش های بیشتری از همکاران با خواست افزایش دستمزدها
امروز یکم خردادماه همکاران پروژه ای ما در بخش های مختلفی از عسلویه در اعتراض به عدم افزایش دستمزدها و حتی عدم قبول افزایش ۳۵ درصدی مضوب شورایعالی کار از جانب پیمانکاران مفتخور، دست به اعتصاب زدند. در این حرکت اعتراضی شماری از کارگران داربست بند شرکت گسترش صنعت پادنا، برق و ابزار دقیق شرکت ستاره تاراز در سایت 1 بوشهر، برق و ابزار دقیق شرکت جهانپارس مس سرچشمه، پتروشیمی دهلران در دشت عباس و رنگ و عایق شرکت سازه پاد سایت 1 بوشهر دست به اعتصاب زده و کارگاههای خود را ترک کردند.
در همین رابطه در روز ۲۹ اردیبهشت نیز بیش از ۱۲۰۰ نفر از کارگران شاغل در شرکت پایندان، اکسیر صنعت و شرکت IPMI در فاز ۱۴ کنگان دست به اعتصاب زده بودند.
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت از اعتصاب همکاران پرژه ای بر سر خواست افزایش دستمزد حمایت و پشتیبانی کرده و از همه کارگران انتظار دارد که وسیعا از این حرکت اعتراضی حمایت و پشتیبانی کنند. همانطور که قبلا اعلام کرده ایم افزایش دستمزدها خواست اول ما کارگران پروژه ای نفت برای قراردادهای سال جاری است و با توجه به رشد سرسام آور تورم انتظار حداقل ما افزایش ۴۵ درصدی دستمزدها در تمام سطوح است و برای آن تلاش میکنیم. ما اعلام میکنیم که اگر دستمزدها افزایش نیابد اعتراضات ما در اشکال گسترده تری انجام خواهد گرفت.
*اعتراض کارگران صنعت نفت نسبت به کسر مالیات نجومی از حقوق اردیبهشت ماه
روزسه شنبه یکم خرداد، کارگران صنعت نفت با انتشار پیام هایی درشبکه های اعتراضشان را نسبت به کسر مالیات نجومی از حقوق اردیبهشت ماه اعلام کردند و افزودند: کسر مالیات نجومی از حقوق اردیبهشت ماه حق الزحمه بهره وری شش ماهه دوم سال 1402 را بی اثر کرد.
*به بهانه یکم خرداد سال 1397 اولین اعتصاب کامیونداران کشور
9 اعتصاب طی 6 سال گذشته
یکم خرداد 1397 اعتصاب سراسری کامیونداران در ایران در 160 شهر از 25 استان ایران، آغاز شد. این اعتصاب به صورت روزانه ادامه داشتهاست؛
سهشنبه یکم خرداد در دستکم 7 استان با خودداری کامیونداران از حمل بار آغاز شد و سپس گسترش یافت، و در ادامه و با استمرار اعتصاب کامیونهای تانکر، توزیع بنزین و گازوئیل دچار اختلال شده و چندین جایگاه سوخت بنزین در سراسر ایران از مدار سوخترسانی خارج شدند.
برخی از رانندگان با نصب پلاکاردهای بزرگ در جلو کامیون خود به «گران شدن عوارض و لوازم یدکی» در عین «ثابت ماندن کرایه بار» اعتراض کردهاند. این اعتصاب در روز چهارم بسیاری از شهرهای کوچک و بزرگ ایران را دربرگرفت.
اعتصاب سراسری کامیونداران در روز پنجم با پیوستن گروهی از رانندگان اتوبوسهای شهری به این اعتصاب سراسری ادامه پیدا کرد.
روز دوشنبه 7 خرداد پایانه بار تهران به اعتصاب پیوست.
این اعتصاب اگرچه در همان زمان نتیجه مشخصی نداشت، اما زمینهساز موج دوم اعتصابها در مهرماه همان سال شد که در نهایت برخی خواستههای اعتصابکنندگان با موافقت مواجه شد؛ از جمله تغییر در نحوه محاسبه هزینه حمل توسط کامیونداران.
9 اعتصاب طی 6 سال گذشته
کامیون داران طی شش سال اخیر 9 مرتبه اعتصاب کردهاند. اعتصابهای سال 97، 98 و 1401 را میتوان فراگیر دانست؛ اما اعتصاب سال گذشته و سال جاری، اکثراً منطقهای بوده و فراگیر نشدند.
مشکل کاهش سهمیه سوخت را شاید بتوان مهمترین دلیل اعتراض این صنف به شمار آورد. دولت به دنبال پیگیری سیاست غیرقیمتی در زمینه بنزین، به کاهش سهمیه اصناف مختلف روی آورده است.
مصطفی نخعی، عضو کمیسیون انرژی مجلس، عنوان کرده است طی دو ماه گذشته، سهمیه سوخت کامیون داران شهری شارژ نشده است. تایید این موضوع از سوی یکی از نمایندگان مجلس نشانه بحرانی بودن موضوع است.
کامیون داران نقشی حیاتی در حمل بار به صنایع مختلف ایفا میکنند و اعتصاب این صنف میتواند حمل و نقل را به طور اساسی دچار مشکل کند. مشکل در حمل و نقل بار، روند بسیاری از صنایع را مختل کرده و ممکن است منجر به افزایش هزینه حمل و نقل نیز بشود.
اعتصابهای دنبالهدار کامیون داران در سالهای گذشته نشان میدهد مشکل این صنف حل نشده است و هر سال به دلیل افزایش تورم، هزینههای کامیون داران نیز افزایش مییابد و از طرفی درآمدشان کفاف هزینه مصرفیشان و از همه مهمتر، هزینه استهلاک خودرو را نمیدهد. خودروهایی که هزینه استهلاک بالایی دارند و از استاندارد مصرفی برخوردار نیستند.
به نظر میرسد طی سالیان گذشته، دولتها به دنبال جایگزینی برای راهکار قیمتی در زمینه بنزین بودند. تجربیات پیشین، ناکارآمدی این راهکار را نشان داده و به نظر میرسد این مورد از مهمترین عوامل روی آوردن به راهکارهای غیرقیمتی با توجه به شرایط موجود باشد. اما با بهکار گیری انواع راهکارهای غیرقیمتی ناکارآمد مثل حذف کارت سوخت از جایگاهها، اختصاص کارت سوخت به کد ملی و کاهش سهمیه سوخت اصناف، به مشکلات دامن زدهاند.
با کاهش سهمیه سوخت اصنافی مانند کامیون داران که نقش اساسی در حمل و نقل ایفا میکنند، نهتنها بحران ناترازی بنزین رفع نشده، بلکه مشکلات معیشتی نیز جدیتر خواهند شد. باید گفت با بدتر شدن وضع معیشتی مردم، بهبودی در کاهش ناترازی بنزین نیز حاصل نخواهد شد.
برگرفته از رسانه ها وشبکه های اجتماعی
شما باید داخل شوید برای نوشتن دیدگاه.