اخبار و گزارشات کارگری 14 تیر 1396، سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه نماد مقاومت و مبارزه: نهادهای همبستگی با جنبش کارگران ایران ـ خارج کشور، و گزارشي از وضعيت كودكان در كانون اصلاح و تربيت: بهنام ابراهیم زاده
اخبار و گزارشات کارگری 14 تیر 1396
اعتراض به طرح کارورزی و مهارت آموزی وظیفه ای همگانی (کارگران،معلمان،پرستاران،کارمندان،دانشجویان،فارغ التحصیلان دانشگاه ها،دانش آموزان ،جوانان متقاضی کارو….) است
اعتراض به اجرای طرح کارورزی و مهارت آموزی دفاع ازدستاوردهای کارگران، حقوق خود ونسل های آینده است
– تجمع صبح امروز(14تیر)بازنشسته های نیشکرهفت تپه
شکستن دوربین ها وشیشه های مدیریت وحسابداری
– تجمع کارگران کارخانه کاشی و سرامیک آیدا سرام دراعتراض به عدم پرداخت ماه ها حقوق وحق بیمه مقابل استانداری خراسان جنوبی
اخراج تعدادی از کارگران معترض وتهدید به اخراج تعدادی از کارگران معترض دیگر
– تجمع اعتراضی کارگران کارخانه رینگ سازی مشهد برای دومین روزمتوالی!
– تجمع اعتراضی کارگران اخراجی شهرداری خرمشهر مقابل سازمان منطقه آزاد اروند
– تجمع اعتراضی کارگران کارخانه لوله سازی آلپا نسبت به بلاتکلیفی معیشتی وشغلی مقابل ساختمان مرکزی سازمان منطقه آزاد اروند
– اعتراض رسانه ای کارگران شرکتی اماکن ورزشی همدان نسبت به وضعیت استخدامی وعدم پرداخت
– مطالبات کارگران کارخانه سپید نام زاگرس کماکان پرداخت نشده است!
تهدید کارگران معترض به اخراج از کار!
– عدم پرداخت حقوق کارگران پیمانکاری برق و موتوریست رجاء!
سایه بیکاری بالای سر این کارگران!
– عدم پرداخت 9ماه حقوق وحق بیمه کارگران معدن شکافان تهران
– عدم پرداخت4ماه حقوق کارگران و2ماه حقوق کارمندان شهرداری مریوان!
– عدم پرداخت ماه ها کارانه و اضافه‌کار پرستاران اهر
– گزارش کوتاه از وضعیت زنان کارگر قالی باف شهر کامیاران
– گزارشی درباره وضعیت صیادان انزلی
– کشته وزخمی شدن 3کارگر درحادثه آتش سوزی کارگاه بزرگ کارتن سازی جاده خاوران
– جان باختن یک کارگر اداره برق حمیدیه در کرخه بدلیل گرمای طاقت فرسا
– حنفی رستاندی، رئیس اتحادیه کارکنان کشتیرانی اندونزی فوت کرد
تجمع صبح امروز(14تیر)بازنشسته های نیشکرهفت تپه
شکستن دوربین ها وشیشه های مدیریت وحسابداری
(خبر ارسالی به قلم یکی از کارگران نیشکر هفت تپه)
امروز، ۴ شنبه ۱۴ تیرماه، کارگرانی که اسفند۹۵بازنشسته شدند جهت پیگیری مطالباتشان دودسته شدند؛ گروهی برای گرفتن جواب پیگیریهای فرماندار شوش به آنجا مراجعه کردند و گروهی در شرکت تجمع کردند. در فرمانداری به جای گرفتن جواب تهدید شدند که اگر آنجا را ترک نکنند دستور داده خواهد شد تا نیروی انتظامی آنها را جمع آوری کنند. این برخورد از طرف مسوولین فرمانداری سبب شد کارگران به شرکت برگشته و همراه دیگر بازنشسته ها که درب ورودی شرکت را بسته بودند به مدیریت شرکت وحسابداری حمله کرده و اقدام به شکستن دوربین ها و شیشه های مدیریت و حسابداری کنند.
متاسفانه دولت، مسئولین استان، شهرستان و شرکت به جای حل مشکل حقوق قانونی این افراد وکارگران شاغل که به ناچاراقدام به تحصن اعتراضی میکنند، آنها را ارازل و اوباش خطاب میکنند. درحالی که این افراد در دمای بالای ۵۰درجه در این شرکت مشغول به کار بوده اند. هنوزچندگاهی از فضای انتخاباتی نگذشته است که هزاران قول و وعده برای کشاندن کارگران ومردم به پای صندوق ها داده شد، و اکنون شاهد این برخوردهای ناشایست مسئولین مربوطه با کارگران هستیم.
معنی منشور حقوق شهروندی برای کارگران این است که شرکتی را با این همه بدهی و هزاران کارگر به بخش خصوصی ناکارآمد وناتوان واگذارکرد و کارگران به جای پاسخ، تهدید می شوند.
آقای رییس جمهور، ما درزمان دولت قبل (احمدی نژاد) نیز، دردهه ۸۰، کم باتون وگازاشکآور نخورده ایم. کارگران بارها بازداشت زندانی و اخراج شدند. ما به شما رای نداده ایم که نزد خانواده خود شرمنده و تحقیرشویم. ما به شما رای ندادیم که دفترچه های درمانی ما ۴ ماه بدون اعتبار باشد و وزیر کار دولت شما از تحت پوشش بیمه ای قرارگرفتن افراد مستمند حرف بزند! شما دارید با جامعه کارگری چه میکنید؟ طرح کارورزی شما کارگران و تحصیلکردههای دانشگاهی را به جای اشتغال پایدار به برده تبدیل خواهد کرد! شما فقط به فکر آمار و اقدام هستید نه اشتغال پایدار. شما درجهت حمایت از سرمایه دار نیروی کار را نابود میکنید.
کارگران چند روز وچند ماه باید برای حقوق خود دست به اعتراض بزنند؟ چرا سازمان خصوصی سازی به هفت تپه مراجعه نمیکند تا ببیند چه دسته گلی به آب داده اند؟ چرا نیروهای امنیتی منطقه بهرغم گزارش مکرر کارگران، اقدامات لازم را انجام نمیدهند؟ مگرما ایرانی نیستیم؟ آقای روحانی شما مگر دم از اقتصاد مقاومتی نمیزنید؟ آیا با این نیروی کار که رمق آنها را با اقدامات غیرکارشناسانه وناشیانه گرفتید میخواهید اقتصاد مقاومتی را عملی کنید؟ مگرما مردم خوزستان وشوش نبودیم که زیرتوپ وگلوله هم دراین شرکت کاراقتصادی کردیم هم از وطن دفاع کردیم؟
سوال ما این است چرا وقتی به قدرت رسیدید همه چیز را فراموش کردید؟
دیگرچه بکنیم چقدر فریاد بزنیم که هرچه کنیم حق است؟؟؟
منبع:سایت کانون مدافعان حقوق کارگر
تجمع کارگران کارخانه کاشی و سرامیک آیدا سرام دراعتراض به عدم پرداخت ماه ها حقوق وحق بیمه مقابل استانداری خراسان جنوبی
اخراج تعدادی از کارگران معترض وتهدید به اخراج تعدادی از کارگران معترض دیگر
روزگذشته(13تیر)، کارگران کارخانه کاشی و سرامیک آیدا سرام دراعتراض به عدم پرداخت ماه ها حقوق وحق بیمه،مقابل استانداری خراسان جنوبی،تجمع کردند.
کارگران معترض کارخانه کاشی و سرامیک آیدا سرام واقع درشهرک صنعتی بیرجند با اعلام این خبر به رسانه ها گفتند:دلیل اعتراض روز گذشته حدود ۲۰۰ از کارگران شاغل در این واحد تولیدی، تاخیر در پرداخت مطالباتشان در حداقل ۵ ماه گذشته بوده است.
این کارگران افزودند،دلیل دیگر اعتراض کارگران این کارخانه به تعویق افتادن حق بیمه آنان به سازمان تأمین اجتماعی طی چند ماه گذشته است.
به گفته کارگران معترض این کارخانه، وقتی برای پیگیری مطالبات خود واکنش نشان می دهیم کارفرما کارگران را تهدید به اخراج می کند.
به گفته آنان در اجتماعات قبلی که انجام دادیم کارفرما چند نفر از کارگران را اخراج کرد.
وی تصریح کرد: متاسفانه مسئولان کارخانه برای پرداخت حقوق کارگران وعده می دهند، اما هیچ وقت به این وعده ها عمل نمی کنند و تحمل این وضعیت برای ما سخت شده است.
گفتنی است کارخانه آیدا سرام تولید کننده کاشی و سرامیک، شرکتی تازه تاسیس است و تحت مالکیت خصوصی اداره میشود. به گفته کارگران، از چند سال قبل کارخانه با مشکل مالی روبرو شده و از آن زمان به بعد تمام کارگران این شرکت که تعدادشان به ۲۰۰نفر می‌رسد نتوانسته‌اند حقوق و معوقات خود را به موقع دریافت کنند.
تجمع اعتراضی کارگران کارخانه رینگ سازی مشهد برای دومین روزمتوالی!
امروز14تیرماه، کارگران کارخانه رینگ سازی مشهد برای دومین روزمتوالی دراعتراض به تاخیردر پرداخت مطالباتشان وعدم اجرای کامل طرح طبقه بندی مشاغل مقابل دفتر شورای اسلامی کارخانه تجمع کردند.
یکی از کارگران کارخانه رینگ سازی درعلت برپایی این اقدام اعتراضی به ایلنا گفت: در کارخانه رینگ مشهد حدود ۱۲۰۰ کارگر مشغول کارند. این کارگران خواستار توقف تاخیر در پرداخت مطالبات مزدی و اجرای کامل طرح طبقه بندی مشاغل هستند.
از قرار معلوم طرح طبقه بندی مشاغلی کنونی از حدود یک دهه قبل در این کارخانه به صورت ناقص اجرا شده است و به باور کارگران این مسئله باعث شده است تا محاسبه دستمزدهای آنها متناسب با شرایط کاری سخت آنها نباشد.
این کارگر با بیان اینکه حدود هزار کارگر رسمی وقرار دادی و۲۰۰ کارگر روزمزدی شاغل در این واحد صنعتی مشغول کارند افزود: در اجتماع دیروز و امروز، برخی مدیران کارخانه با حضور در جمع معترضین وعده رسیدگی به خواسته های کارگران را داده‌اند و در مقابل از کارگران خواستند تا به اعتراض خود خاتمه دهند.
به گفته وی این وعده ها در حالی به کارگران داده می شود که پیش از این نیز کارفرما وعده رسیدگی به خواسته های کارگران را در ارتباط به اجرای طرح طبقه بندی به کارگران داده بود.
این کارگر با تاکید بر اینکه ما خواستار دریافت مطالبات قانونی خود هستیم افزود: تجمع دو روزه نتیجه بی‌توجهی به یک خواسته قدیمی کارگران است.
درهمین رابطه:
تجمع اعتراضی کارگران کارخانه رینگ سازی مشهد نسبت به عدم پرداخت مطالبات!
ظهر امروز13تیر، بیش از ۴۰۰ نفر از کارگران شیفت صبح بخش تولید رینگ سازی مشهد دراعتراض نسبت به طولانی شدن تاخیرها در پرداخت مطالباتشان مقابل دفتر شورای اسلامی کارخانه تجمع کردند.
کارگران کارخانه رینگ سازی به ایلنا گفتند:علاوه بر تاخیر ۱۵ روزهای که اکنون در پرداخت دستمزد خردادماه آنها ایجاد شده است بابت کاهش یا توقف برخی مزایای مزدی دیگر از جمله حق افزایش تولید، بهره برداری و کمک‌های غیر نقدی که در سال‌های گذشته به آنها پرداخت می‌شد، طلبکارند.
همچنین این کارگران نسبت به اجرای سلیقه‌ای طرح طبقه بندی مشاغل کارخانه رینگ سازی اعتراض دارند.
طبق گفته کارگران ، در نتیجه اجرای طرح کنونی طبقه بندی مشاغل، درآمد نزدیک به ۱۲۰۰ کارگر رسمی وقرار دادی شاغل در این واحد صنعتی در حد حداقل‌های قانونی باقی مانده است.
همچنین کارگران معترض کارخانه رینگ سازی می گویند درحال حاضر وضعیت اشتغال یکی از همکاران آنها به دلیل پیگیری مطالبات ، نامشخص باقیمانده است.
تجمع اعتراضی کارگران اخراجی شهرداری خرمشهر مقابل سازمان منطقه آزاد اروند
صبح امروز14تیر،کارگران خدماتی اخراجی منطقه آزاد اروند شاغل در شهرداری خرمشهر دراعتراض به اخراج وبرای بازگشت بکارونیز عدم پرداخت2ماه حقوق ،4ماه حق بیمه وعیدی دست به تجمع مقابل این سازمان تجمع کردند.
یکی از این کارگران در گفتگو با خبرنگاران با بیان اینکه70کارگر این سازمان سوم خرداد 96 بدون هیچ دلیلی اخراج شدند از عدم رسیدگی مسئولان مربوطه اتقادکرد وخواستار انعکاس و پیگیری مشکلشان شد.
تجمع اعتراضی کارگران کارخانه لوله سازی آلپا نسبت به بلاتکلیفی معیشتی وشغلی مقابل ساختمان مرکزی سازمان منطقه آزاد اروند
صبح امروزچهارشنبه14تیر، کارگران کارخانه لوله سازی آلپا دراعتراض به عدم پرداخت یک سال حقوق و4ماه حق بیمه واخراج از کار مقابل ساختمان مرکزی سازمان منطقه آزاد اروند،تجمع کردند.
بنا به گزارشات منتشره،50 نفر از کارگران کارخانه لوله سازی ‹ آلپا ‹ نیز روز چهارشنبه به دلیل آنچه مهیا نشدن شرایط ادامه کار در این شرکت می نامیدند، روبه روی ساختمان مرکزی سازمان منطقه آزاد اروند تجمع کردند.
کارگران معترض می گویند:علی رغم وجود بازار برای محصولات تولیدی شرکت وجود مواد اولیه و نیروی متخصص در این شرکت، به دلیل مشخص نبودن مدیریت، تولید شرکت به مدت 2 هفته متوقف شده است.
یکی از کارگران گفت:کارکران کارخانه لوله سازی یک سال حقوق و چهار ماه بیمه از شرکت مطالبه دارند ولی کسی پاسخگوی مطالبات انها نیست.
وی افزود:بعد از مطالبه از شرکت متاسفانه همه ما اخراج شدیم در حالی که هر کدام از کارگران بیش از 15 سال سابقه کاری دارند.
این کارگر گفت:متولیان اصلی این شرکت در خارج از کشور حضور دارند و نمایندگان آنها وکالت لازم برای کارهای اجرایی شرکت ندارند.
این کارگران از مسئولان سازمان منطقه آزاد اروند تعیین تکلیف شرکت و اعطای مجوز لازم به نمایندگان کارگران برای تولید و بازگشت به کار خود را خواستارند.
اعتراض رسانه ای کارگران شرکتی اماکن ورزشی همدان نسبت به وضعیت استخدامی وعدم پرداخت
بیش از 30 نفر از کارگران شرکتی شاغل در محیط های ورزشی استان همدان با رسانه ای کردن مشکلاتشان اعتراضشان را نسبت به وضعیت استخدامی وعدم پرداخت مطالبتشان را اعلام داشتند.
این کارگران به واسطه شرکتهای پیمانکاری نیروی انسانی که در رابطه با امور مربوط به حفظ و نگهداری از اماکن ورزشی استان همدان فعالیت در مشاغل نگهبانی، خدماتی و اداری استادیوم‌های مفتح، شهدای قدس و انقلاب استان همدان کار میکنند.
به گزارش امروز ایلنا درهمین رابطه،از قرار معلوم در نتیجه عدم تخصیص به موقع اعتبارات عمرانی، پرداخت مطالبات مزدی کارگران یاد شده از ابتدای سال جاری با کاستی‌هایی مواجه بوده است.
مطالبات کارگران کارخانه سپید نام زاگرس کماکان پرداخت نشده است!
تهدید کارگران معترض به اخراج از کار!
یکی از کارگران شرکت پلی‌اتیلن فاز 2 قطب صنعتی شهرستان سامان گفت: اسفندماه سال گذشته مقداری پول هم به عنوان حقوق و هم به عنوان سنوات و عیدی به ما دادند و قرار بود بقیه 15 ماهی که حقوق نگرفته‌ایم را تا آخر خرداد و یا تیرماه پرداخت کنند اما هنوز خبری از این حقوق نیست که نیست.
براساس گزارشاتی که امروز رسانه ای شد،وی گفت: مراجعه کردن به اداره کار هم فایده‌ای ندارد، دفعه قبل که مراجعه کردیم مگر جوابی گرفتیم غیر اینکه پیشنهاد اخراج ما را داد.
یکی دیگر از کارگران گفت: به رئیس شرکت که برای حقوقمان می‌گویم او می‌گوید باید «صبر ایوب داشته باشید اما برای کار کردن می‌گوید باید عجله کنید و مثل شیطان عجول باشد»، صبر ایوب تا کی؟! مگر من که اجاره‌نشین هستم صاحب خانه برای دریافت اجاره خانه‌اش از من صبر ایوب دارد؟
وی ادامه داد: ما کارگران سرمای زمستان و گرمای تابستان برایمان فرق ندارد باید کارکنیم تا چرخ زندگیمان بچرخد و گره‌ای از مشکلاتمان باز شود و شرمنده خانوادیمان نباشیم.
یکی دیگر از کارگران نیز ادامه داد: تاکنون اقدامی که منجر شود ما به پولمان خود برسیم صورت نگرفته و قول خیلی کارها را در پی اعتراضاتی که داشته‌ایم داده بودند ولی تا به حال هیچ خبری از وعده‌ها نیست.
درهمین رابطه:
عدم پرداخت16ماه حقوق کارگران کارخانه سپید نام زاگرس!
پیشنهاد اداره کار:اخراج کارگران شاغل وبکارگیری کارگران جدید؟
اخباروگزارشات کارگری:16ماه حقوق کارگران سپید نام زاگرس بزرگترین کارخانه تولید اتصالات الکتروفیوژن گازوآب واقع در شهرکرد،منطقه صنعتی سامان 2پرداخت نشده است.
کارگران کارخانه سپید نام زاگرس:بعد از اعتراضات کارگران، بازرسانی که از اداره کار آمدند با رشوه‌ای که از کارفرما دریافت کردند از ایشان حمایت کردند و گفتند “ما خودمان نیرو می‌آوریم و این‌ها را اخراج کنید”.
بنابه گزارشات منتشره،شرکت تولیدی پلی‌اتیلن یا همان “سپید نام زاگرس” در فاز دوم قطب صنعتی شهرستان سامان با حدود 50 کارگر قطعات و اتصالات لوله‌های گاز را تولید میکنند و از این طریق زندگی خود را می‌گذرانند.
این روزها که روزهای پایانی سال است و در آستانه سال نو هستیم متوجه شدیم که کارگران این شرکت 16 ماه است که حقوق خود را دریافت نکرده‌اند.
یکی از کارگران این کارخانه اظهارداشت: ما 16 ماه است که کار کردیم اما حقوقمان پرداخت نشده است، ما در این شرایط جامعه چطور باید زندگی خود را بگذرانیم.
وی افزود: 7 ماه پیش اعتراض کردیم و رئیس شرکت قول داد که تا پایان سال معوقات تمام کارگران را پرداخت کند اما الان می‌گوید” چکار کنم پول نیست”.
وی بیان کرد: بعد از اعتراضات کارگران بازرس از اداره کار برای رسیدگی به مشکلات کارگران آمد اما آنها هم از کارفرما حمایت کردند و به رئیس شرکت گفتند:” آنقدر آدم بیکار هست این‌ها را تسویه کن و نیروی جدید بگیر”.
یکی دیگر از کارگران این کارخانه با اشاره به شرایط بد اقتصادی گفت: ما محصولاتمان را تولید کردیم اما انبارها پُر است و فروشی نداریم به همین دلیل 16 ماه است که حقوق ما هم پرداخت نشده است.
وی خاطرنشان کرد: با کلی قول از سوی رئیس شرکت باز هم مشغول به کار شدیم اما الان میگویند تنها یک ماه از حقوق آن هم به عنوان عیدی یا سنوات پرداخت میشود و مابقی معوقات به صورت چک برای خرداد و تیرماه پرداخت میشود.
وی ادامه داد: بازرسانی که از اداره کار آمدند با رشوه‌ای که از کارفرما دریافت کردند از ایشان حمایت کردند و گفتند “ما خودمان نیرو می‌آوریم و این‌ها را اخراج کنید”.
یکی دیگر از کارگران تصریح کرد: برخی از معوقات ما نیز مربوط به سال 93 و 94 است که امروز رئیس شرکت قول داده یک ماه از حقوق را تسویه کند، با این حقوق ما چگونه شب عید خود را با این وضعیت بد بازار بگذرانیم.
عدم پرداخت حقوق کارگران پیمانکاری برق و موتوریست رجاء!
سایه بیکاری بالای سر این کارگران!
کارگران پیمانکاری برق و موتوریست رجاء از تاخیر در پرداخت دستمزدها و همچنین احتمال اخراج ابراز نگرانی کردند.
در روزهای گذشته کارگران پیمانکاری رجاء در گفتگوبا ایلنا،شرایطی که در آن کار میکنند را باعث نگرانی توصیف کردند.
این کارگران که که کارگران برق و موتوریست هستند، میگویند معمولا دستمزدها با تاخیر و به صورت علی‌الحساب پرداخت میشود؛ تعدادی از ما هنوز تتمه حقوق اردیبهشت را هم نگرفته‌ایم.
این کارگران در عین حال از تعدیل احتمالی ابراز نگرانی کردند و گفتند: با وجودی که به نظر می‌رسد نیروهای فنی رجاء کم هستند، اما زمزمه‌های اخراج به گوش می‌رسد و همین باعث نگرانی است. ما کارگران پیمانکاری با وجودی که کارمان مستمر و ثابت است، قرارداد محکم و درازمدت نداریم و همیشه از بابت امنیت شغلی نگرانیم.
این کارگران در پایان از مسئولان شرکت حمل و نقل ریلی رجاء خواستند بر عملکرد شرکتهای پیمانکاری و نحوه تعامل آنها با کارگران، نظارت بیشتری داشته باشد.
عدم پرداخت 9ماه حقوق وحق بیمه کارگران معدن شکافان تهران
9ماه است که حقوق وحق بیمه حدود 80کارگرمعدن شکافان تهران رودبار پرداخت نشده است.
شرکت معدن شکافان تهران در زمینه تولید شن وماسه وسنگ در شهرستان رودبار استان گیلان فعالیت دارد و کارگرانی که در این واحد معدنی کار میکنند از مهر ماه سال گذشته تاکنون بابت مزد معوقه طلبکارند.
امروز ایلنابه نقل از ۸۰ کارگر شاغل در این واحد معدنی نوشت، که طلب انباشته آنها مربوط به ۶ ماه دستمزد سال ۹۵، سه ماه دستمزد سال جاری و عیدی پایان سال ۹۵ است.
علاوه به پرداخت نشدن این طلب مزدی، بیمه این کارگران نیز به سازمان تامین اجتماعی واریز نشده است و در نتیجه سازمان تامین اجتماعی از تمدید دفترچه درمانی کارگران خودداری کرده است.
از قرار معلوم در این رابطه کارگران این واحد معدنی شکایتی را در اداره کار منجیل مطرح کرده‌اند ودر حال حاظر منتظر صدور رای هستند.
کارگران شرکت معدن «شکافان تهران» با یادآوری اینکه کار در معدن یکی از سخت‌ترین مشاغل است، میگویند که باوجود انجام کار سخت درآمدی نزدیک به حداقل‌های قانونی داریم که تازه همین مبلغ نیز با تاخیر چند ماهه پرداخت میشود.
ظاهرا کارفرمای این واحد معدنی در طول نُه ماه گذشته کارفرما فقط مبالغی را به عنوان علی‌الحساب به آنها پرداخت کرده است و این درحالی است که به گفته کارگران وضعیت فروش معدن در حد مطلوبی قرار دارد.
آنها افزودند: از آنجایی که این معدن از شرکتهای احداث شده توسط گروه سرمایه‌گذاری امیر منصورآریا در شهرستان رودبار است بعد تشکیل پرونده قضایی برای متهم پرونده، این واحد معدنی تقریبا از پاییز سال گذشته بابت دیون معوقه به بانک ملی واگذار شده است.
عدم پرداخت4ماه حقوق کارگران و2ماه حقوق کارمندان شهرداری مریوان!
4ماه حقوق کارگران و2ماه حقوق کارمندان شهرداری مریوان،پرداخت نشده است.
یکی از کارگران که نخواست نامی از وی برده شود،به یک منبع خبری محلی گفت: از اسفند سال گذشته تاکنون به مدت 4 ماه حقوق دریافت نکردیم و با مشکلات مالی زیادی رو به رو هستیم.
وی افزود: کارگران بدلیل ترس از اخراج نمی توانند به وضع موجود اعتراض کنند.
فرزند یکی از کارگران زحمت کش شهرداری با ابراز ناراحتی از وضع موجود از رسانه ها خواست به فکر کارگرانی باشند که 4 ماه حقوق دریافت نکرده اند.
یکی دیگراز کارگران شهرداری مریوان ضمن تأیید عدم پرداخت حقوق چهار ماه کارگران، گفت: کارگران عیدی و پاداش و همچنین اضافه کار هم دریافت نکرده اند.
به گفته یکی از کارمندان شهرداری علاوه بر پرداخت نشدن حقوق 4 ماه کارگران شهرداری حقوق 2 ماه کارمندان شهرداری نیز پرداخت نشده است.وی افزود: حقوق فروردین ماه کارمندان واریز شده اما حقوق اردیبهشت و خرداد ماه سالجاری آنها هنوز پرداخت نشده است .
عدم پرداخت ماه ها کارانه و اضافه‌کار پرستاران اهر
امروزچهارشنبه14تیر، عدم پرداخت ماه ها کارانه و اضافه‌کار پرستاران اهر رسانه ای شد.
برپایه گزارشات منتشره،کارانه آذرماه و اضافه‌کار بهمن‌ماه این پرستاران پرداخت شده است بعبارتی دیگر 6ماه کارانه و4ماه اضافه کار پرستاران اهرپرداخت نشده است.
گزارش کوتاه از وضعیت زنان کارگر قالی باف شهر کامیاران
تا روزِ مرگ
فرش بافت و گُل کاشت
اما هرگز
نه فرشی زیرِ پا داشت
نه کسی
گُلی بَر مَزارَش گذاشت.
«شیرکو بیکس»
زنان کارگر قالی باف مجبور هستند در کنار کارهای منزل، ساعت ها وقت خود راصرف قالی بافتن کنند تا شاید بتوانند لقمه نانی بر روی سفره خانواده بیاورند. این یکی از شکل های استثمار است که امروزه به وضوح دیده می شود. این کارگران بعد از ماه ها گره زدن و قالی بافتن دستمزدی دریافت می کنند که نه تنهانمی توانند با آن نیازهای اولیه زندگی خود را تامین کنند، بلکه دچار انواع بیماری ها از قبیل کمر درد و مشکلات بینایی و غیره می شوند. زندگی این کارگران اکثرن در یک سطح و به یک شیوه است. قالی باف های زیادی مشغول گره زدن و خلق قالی ها و تابلو فرش های زیبایی هستند، اما فقط تعداد مشخصی از آنها بصورت شغل اول به آن می پردازند.
هرچند که مردها نیز به این کار مشغول هستند، اما تعدادی از زن های قالی باف بصورت پاره وقت فرش می بافند و همزمان کار منزل را نیز انجام می دهند. ساعت کار مشخصی ندارند و وقتی که کار منزل و بچه داری به آنها مجال بدهد به سراغ دار قالی می روند. بصورت نسبی اگر کسی ۸ ساعت در روز کار کند، با فروش قالی اش ماهی ۸۰۰ هزار تومان بدست می آورد. (البته این مبلغ متناسب باکیفیت کار و سرعت عمل کارگران فرش باف متغییر است.)
فرش باف ها می توانند با پرداخت ماهیانه ۷۰ هزار تومان خودشان را بیمه کنند. اکثریت آنها از بخش فقیر و زحمتکش جامعه هستند که برای گذراندن امورات زندگی پر از مصیبت شان به اجبار و یا بصورت پاره وقت یا تمام وقت مشغول قالی بافتن هستند.
ادامه این گزارش را از زبان ” سارا ” یکی از این کارگران قالی باف بخوانید:
” نوزده سال داشتم که در یکی از شب های سرد زمستانی پسری بیست و هشت ساله همراه با خانواده ای که هیچ آشنایی قبلی با هم نداشتیم، برای خواستگاری من آمده بودند.الان پنج سال است که زندگی مشترک را با فواد شروع کرده ایم وحاصل این زندگی دختر چهار ساله ام پریا است.در همان اوایل زندگی مشترک،ی عنی چهار سال پیش به ناچار شغلی را شروع کردم که بسیار طاقت فرسا است و دست مزد بسیار پایینی هم برای این کار دریافت می کنم. شاید شما تجربه قالی بافتن را نداشته باشید، اما تصور کنید ساعت ها پای دارِ قالی بنشینید،گره بزنید و قالی ببافید، سر زانوها، کمر، گردن و تمام ستون فقرات انسان انگار زیر فشار چند تن وزن قرار می گیرد.
فاطمه یکی از آشناهای مان است که در این کار خیلی ماهر است و بیشتر تجربیات اش را در اختیارم گذاشته است. او کارگر قالی بافی بود که نزدیک به پانزده سال از عمر خود را به صورت متوالی مشغول و صرف این کار کرد. امامتاسفانه الان مدت دو سال است که دیگر توان قالی بافتن را ندارد و از شدت زانودرد به سختی می تواند کارهای شخصی خود را هم انجام دهد. فاطمه بعد ازمراجعه به پزشک متوجه می شود که دلیل زانو دردش، همان پانزده سال نشستن پایدارِ قالی بوده است. متاسفانه فاطمه بدلیل فقر شدید نتوانسته خود را بیمه کند وتحت پوشش هیچ نوع بیمه ای نیست و کل هزینه های درمانی را هم باید خودپرداخت کند.
از چهار سال پیش که قالی بافی را یاد گرفتم هر چند وقت یکبار، قالی با طرح واندازه های متفاوتی را از نمایندگی های شهر کامیاران می گیرم و بعد از اتمام آن، دستمزدی دریافت می کنم. الان هم این تابلو فرشی که می بینید، چند ده گره به اتمام آن باقی مانده است؛ اندازه ۱ در ۱/۵ متر دارد. اما این مدت به دلایلی نتوانستم در وقت معمول که چهار ماه است آن را تکمیل کنم و تقریبا هشت ماه است که هنوز چند گره به اتمام آن باقی مانده است. برای چنین تابلو فرشی بعد از چندماه زحمت کشیدن تنها ۴۴۰۰۰۰ تومان دستمزد می گیرم.
شوهرم کارگر نانوایی است. فواد هر روز کله سحر به نانوایی می رود و تا ساعت ۲ بعداظهر مشغول پختن نان است. کارگر نانوایی هم تکلیف اش مشخص است، باید روبروی گرمای کوره، سرخ شود تا شاید روزی ۲۵ هزار تومان پول بدست بیاورد. از چین های پیشانی فواد که بیشتر اوقات از فرط خستگی نهار نخورده خوابش میبرد، می توان هزار درد و رنج را احساس کرد. من و فواد دو نفری با هزار تقلا و کارطاقت فرسا زندگی بخور و نمیری را فراهم کرده ایم. تنها امید به آینده است که زندگی ما را به هم بسط داده است. فقر، نه فکری و نه وقتی برای توجه کردن به همدیگر را برای مان باقی نگذاشته است. آخر هر ماه چیزی که گیرمان می آید، درد و رنجی است که هر روز با آن دست و پنجه نرم می کنیم.
چندی پیش برای اینکه بتوانم خودم نخ قالی بافی را بخرم تا شاید پول بیشتریگیرم بیاید، مدرک قالی بافی را گرفتم و از طریق این مدرک اقدام و درخواست وام قالی بافی را دادیم. اما در جواب گفتند که اگر سرپرست خانواده باشی یاشوهرت علیل باشد ۵ میلیون تومان وام بهت تعلق می گیرد. من هم خوشبختانه این شرایط را نداشتم!
چند مدت پیش هم بعد از یک ماه پرس و جو، توانستیم سری به دفتر آقای علوی نماینده مجلس استان کردستان بزنیم که شاید بتوانیم از طریق ادارات کمک مالی یا معرفی نامه ای برای یکی از بانک ها بنویسد تا شاید شرایط دریافت وام را هموارتر کند. منشی دفتر که هدف از آمدن ما را متوجه شده بود، می گفت که شما برای دریافت وام می توانید به بانک قرض الحسنه مهر ایران مراجعه و حسابی باز کنید و بعد از چهار ماه به اندازه پولی که توی حساب تان هست میتوانید وام دریافت کنید! در شرایطی که ما یک شاهی هم ته جیب ماننداشتیم، راهنمایی خنده داری بود. خیلی خنده دار، اما مگر می شد توی این شرایط با دل پر و جیب خالی خندید!
بعد از چند دقیقه نشستن، منشی ما را به سمت در راهنمایی نمود و ما هم بدون هیچ اتلاف وقتی زود وارد اتاق شدیم. آقای علوی بعد از امیدوار و دلگرم کردن ما، معرفی نامه ای برای بانک مهر امام رضا نوشت و ما هم با خوشحالی به کامیاران برگشتیم و نامه را تسلیم این بانک معرفی شده کردیم. اما در جواب گفتند: بودجه نداریم تازه اگر بودجه داشته باشیم باید سرپرست خانواده باشی. “بازهمان داستان قدیمی”.
خلاصه شرایط زندگی هر روز دشوارتر و رو به زوال است، صاحب خانه صدایش درآمده که اگر اجاره خانه را سر وقت پرداخت نکنیم، باید خانه را تخلیه کنید. هربار شرایط کاری و زندگی را برای کارفرما توضیح می دهیم که شاید دستمزدمان را بیشتر کند، اما جواب بدرد بخوری نمی شنویم.
از الان معلوم است که آینده ای مثل فاطمه دارم. من هم بدلیل ناتوانی در پرداخت پول بیمه،تحت پوشش هیچ بیمه ای نیستم. کمر درد شدید امان ام را بریده ومدت یک سال است که چشم ام ضعیف شده است به حدی که برای خودم به راحتی تشخیص داده می شود. دستمزد قالی قبلی را به صاحب خانه دادم و نتوانستم به چشم پزشک مراجعه کنم و عینک بگذارم. من برای آینده دخترم خیلی نگران هستم. واقعا که زندگی خسته کننده ای است. به احتمال قوی زندگی دخترم نیز همانند من پر از مشقت باشد.
وقتی از سارا پرسیدم که چه خواسته ای دارد، با این جمله جواب ام داد: ” خواسته ام این هست که خودم و شوهرم کار مناسبی همراه با یک خانه داشته باشیم “.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری – تیر ۱۳۹۶
گزارشی درباره وضعیت صیادان انزلی
حسین یکی از صیادانی است که ساخت و ساز در حاشیه ساحل بندر انزلی باعث شد تا از یک صیاد تعاونی به ماهیگیر آزاد تبدیل شود و نتواند از حقوق خود برخوردار باشد.
ساخت و سازهای صورت گرفته در حاشیه سواحل بندر انزلی موجب تغییر شرایط کاری بسیاری از صیادانی شده که پیش از این در قالب شرکت تعاونی به ماهیگیری مشغول بوده‌اند. این گروه از ماهیگیران که تا چندی پیش از حق بیمه و مطالبات خاص خود برخوردار بوده‌اند امروز مجبور هستند به‌عنوان صیادان آزاد به دریا بزنند. این اتفاق مسیر زندگی ماهیگیران انزلیچی را تغییر داده و کار صید را با مخاطرات بیشتری همراه کرده است.
حسین جوانی ۳۵ ساله است که حدود بیست سال ماهیگیری میکند. او در گفت‌وگو با ایلنا می‌گوید: چند سال پیش به صورت قانونی در شرکت تعاونی پَره (یک شرکت تعاونی که با مشارکت ۵۰ تا ۱۰۰ صیاد شکل می‌گیرد. این شرکت‌ها در محلی تعیین شده تورهای ماهیگیری خود را پهن میکنند و به صورت دسته جمعی ماهیگیری میکنند.) مشغول به کار بودم ولی به دلیل ساخت موج شکن‌های جدید و مرزبندی دریا برای تردد کشتی‌ها مجبور شدیم محل پَره خود را ترک کنیم. در این پَره نزدیک به صد صیاد مشغول به کار بودند که اکنون یا منبع درآمد دیگری دارند یا به عنوان صیاد آزاد و غیرمجاز شناخته میشوند.
او ادامه میدهد: زمانی که هنوز پَره ما پابرجا بود همانند دیگر کارگران و کارمندان تحت پوشش بیمه بودیم و مطالبات خاص خودمان را داشتیم اما پنج سال پیش با ساخت‌وسازی که در ساحل انزلی رخ داد به نوعی از کار بیکار شدیم. حالا نه از بیمه خبری است و از مطالبات.
حسین در مورد سختی‌های صیادی می‌گوید: از سختی‌های کار در دریا که بگذریم مسائل حاشیه‌ای، مشکلات را سخت‌تر و طاقت فرساتر میکند. ما به عنوان صیادان آزاد برای اینکه بتوانیم ماهیگیری کنیم باید ۸ تا ۱۰ تور، ۷۰ هزار تومانی بخریم و در دریا پهن کنیم ولی هیچ ضمانتی وجود ندارد که این تورها تا صبح سرجایش باقی بماند.
او در پاسخ به این سوال که مگر چه بر سر تورهایتان می‌آید، گفت: چون ما صیاد آزاد هستیم برخی مواقع می‌آیند و تورهای ما را جمع میکنند. پس از آن مجبوریم برای اینکه گرسنه نمانیم برویم یک تور دیگر بخریم. تنها هزینه تور نیست، این تور برای آماده شدن وسیله‌های دیگری هم می‌خواهد که مجموعا هزینه‌های آن به یک میلیون تومان می‌رسد. مگر ما چقدر درآمد داریم که باید سالی چند تور بخریم؟ بارها به آنها گفته‌ایم که اگر کار ما غیرمجاز است بگویید ولی پاسخی نمی‌شنویم.
حسین با اشاره به درآمد صیادان دریاچه کاسپین خاطرنشان کرد: دریا را نمی‌توان پیش‌بینی کرد، یک روز طوفانی است و یک روز بدون ماهی، به همین دلیل صیادان درآمد ثابتی ندارند. یک روز صبح می‌بینی تور پر از ماهی است و این‌بار می‌بینی که تور ماهی چندانی ندارد. البته جدا از بحث‌های مادی وقتی تور پر از ماهی است زندگی جذابیت بیشتری دارد.
وی در این مورد ادامه داد: پایان فصل ماهیگیری مبلغ زیادی باید بابت تورها، سنگ (جهت سنگین کردن تورها تا به کف دریا بچسبد) و چوب پنبه پرداخت کنیم. به غیر از آن باید هزینه‌های کارگران و کرایه قایق موتوری را در نظر بگیریم. اگر این هزینه را کنار بگذارم می‌توانم بگویم که هر سال چیزی بین ۱۰ تا ۱۵ میلیون تومان از راه صیادی درآمد کسب می‌کنم.
این صیاد انزلیچی گفت: من و بسیاری از دوستانم از وقتی چشم‌مان را باز کردیم دریا و ماهی و تور را دیدیم و کار دیگری جز این بلد نیستیم. درآمد ماهیگیری تنها برای شش ماه من و خانواده‌ام کافی است. همه صیادان مجبوراند در ماه‌های دیگر سال هم کار کنم. من یک رستوران کوچک دارم که تابستان‌ها در آن کار می‌کنم ولی بسیاری از همکارانم در ماه‌های غیرصید به مشاغلی چون کارگری ساختمان، کارگری کشاورزی، دستفروشی و … مشغول هستند.
او اضافه کرد: با اینکه ما نسل به نسل در دریا ماهیگیری میکنیم و همه همشهری‌ها ما را با این حرفه می‌شناسند ولی گاهی با دیدن رفتار برخی با خودم می‌گویم که چرا با ما چنین رفتاری میکنند انگار کار صیادی از اساس خلاف است.
حسین در پایان خاطرنشان میکند: به غیر از شرکت ما که به دلیل ساخت و ساز تعطیل شده است شرکتهای دیگری به دلایلی چون نزدیکی به رودخانه و … کارشان به تعطیلی کشیده شده است. تا آنجا که من اطلاع دارم در پنج سال اخیر صیادان شش، هفت پره به سرنوشت ما دچار شده‌اند یعنی نزدیک به ۶۰۰ نفر. برخی مواقع به این فکر می‌کنم که نکند روزی بیاید که دیگر نگذارند در دریا ماهیگری کنیم. شاید آن روز زیاد دور نباشد.
کشته وزخمی شدن 3کارگر درحادثه آتش سوزی کارگاه بزرگ کارتن سازی جاده خاوران
ظهرامروز14تیر،یک کارگرجوان درحادثه آتش سوزی کارگاه بزرگ کارتن سازی در جاده خاوران جانش را ازدست داد ودوکارگر دیگر زخمی شدند.
به گزارش 14تیر پایگاه خبری 125، وقتی کارگران یک کارگاه بزرگ کارتن سازی متوجه بروز آتش سوزی در ساختمان این کارگاه شدند با سامانه 125 تماس گرفته و درخواست کمک کردند که آتش نشانان چهار ایستگاه آتش نشانی به همراه خودرو حامل دستگاه های تنفسی و تانکر آب با هماهنگی ستاد فرماندهی سازمان آتش نشانی تهران، ساعت 11:24 امروز خود را به جاده خاوران، شهرک صنعتی عباس آباد رساندند.
حسن علیمردان مدیر منطقه هشت عملیات آتش نشانی که به همراه نیروهای عملیاتی در محل حادثه حضور داشت، گفت: در محل حادثه که خارج از محدوده آتش نشانی و شهرداری تهران بود، یک کارگاه بزرگ تولید انواع کارتن که در دو طبقه مجزا ساخته شده و مساحت هر طبقه به 500 مترمربع می رسید و مملو از انواع کارتن بود دچار آتش سوزی شده و هر دو طبقه کاملا شعله ور بود.
وی در ادامه گفت: تعدادی از کارگران قبل از رسیدن آتش نشانان از محل حادثه خارج شده و بنا به اظهار شاهدان چندین نفر در داخل کارگاه محبوس بودند که نیروهای عملیاتی به سرعت پس از قطع جریان اصلی برق و گاز کارگاه، با بکارگیری تجهیزات فردی و لوله های آبرسانی خود را به محل حادثه رساندند و در همان لحظات اولیه 5 نفر از کارگران که 3 نفر از آنان دچار مصدومیت شده بودند را از ساختمان خارج کردند.
مدیر منطقه هشت عملیات آتش نشانی با بیان اینکه افراد مصدوم برای معاینات پزشکی تحویل عوامل اورژانس شدند، تصریح کرد: نیروهای عملیاتی مشغول مهار شعله های سرکش آتش شدند و در حین عملیات با پیکر سوخته یک مرد جوان حدودا 25 ساله مواجه شدند که پس از تحویل وی به امدادگران اورژانس مشخص شد کارگر جوان بر اثر شدت جراحات جان خود را از دست داده است.
علیمردان اضافه کرد: چیدمان بسیار فشرده و غیر اصولی کارتن ها موجب بروز مشکلاتی در رفت و آمد آتش نشانان شده بود اما نیروهای عملیاتی با تلاش خود در کوتاه ترین زمان ممکن شعله های آتش را مهار و کاملاً خاموش کردند و از سرایت آتش سوزی به کارگاه های مجاور جلوگیری به عمل آوردند.
جان باختن یک کارگر اداره برق حمیدیه در کرخه بدلیل گرمای طاقت فرسا
یک کارگر اداره برق حمیدیه که در حوالی رودخانه کارون در شهر حمیدیه مشغول کار بود.برای لحظه ای رهایی از گرمای طاقت فرسای هوا دل به رودخانه کرخه زد که بدلیل نا آشنایی با فن شنا غرق شد.
رئیس اداره برق حمیدیه ازغرق شدن یک کارگر افغانستانی که از سوی پیمانکاری که در حال اجرای پروژه برق رسانی به کارگرفته شده بود،خبرداد.
نامبرده افزود،طبق اظهارات همراه وی این کارگربعلت گرمای شدید ونزدیکی محل کار به رودخانه کرخه به قصد خنک شدن دل به عمیق ترین و خطرناک ترین نقطه رودخانه می زند وبعد از دقایق کمی بعلت عدم آشنایی با فن شنا غرق میشود وی در ادامه گفت من وقتی متوجه غرق شدن دوستم شدم سریع جهت کمک گرفتن از مردم به خانه های اطراف رفتم اما علی رغم حضور سریع مردم بعلت عمق زیاد و جریان رودخانه کار از کار گذشته بود.
در همین راستا اکیپ امداد و غواص از مرکز استان به محل حادثه اعزام ووارد کاوش و جستجو شدند. اما پس از ۱۰ساعت تلاش نیروهای امداد ومردم واستفاده از غواص متاسفانه جسد متوفی از آب گرفته نشد و تلاشها برای یافتن جسد کارگرافغانستانی همچنان بی نتیجه ماند.
لازم به ذکر است حمیدیه علی رغم محاصره در بین رودخانه ها و کانالها فاقد تیم امداد و نجات، غواص است.و این شهر حتی استخر سر پوشیده ای برای اوقات فراغت جوانان خود ندارد. وهر ساله چندین نفر در آبهای عمیق رودخانه های این شهر غرق میشوند وخانوادهای زیادی را داغدار میکند.
حنفی رستاندی، رئیس اتحادیه کارکنان کشتیرانی اندونزی فوت کرد
حنفی روستاندی که یکی از فعالان حقوق کارگری در سطح بین المللی بود، در سال ۱۳۷۶ که اوج فعالیت های سندیکائی مستقل در ایران بود، از جانب اتحادیه های کارگری به ایران آمد و تلاش کرد تا با فعالان کارگری زندانی ملاقات کند که موفق نشد.
او در جلسه با حضور فعالان کارگری و سندیکائی ایران شرکت کرد. در این جلسه مشکلات ایجاد تشکل های مستقل کارگری در ایران مورد بررسی قرار گرفت و وی به عنوان نماینده اتحادیه های بین اللملی، این مشکلات را به نهادهای بین المللی منتقل کرد. سفر او در آن شرایط قوت قلبی برای فعالان کارگری در ایران بود.
فوت این فعال کارگری را به اتحادیه ها و تشکلهای کارگری مستقل در سراسر جهان تسلیت میگوئیم.
کانون مدافعان حقوق کارگر
۱۳ تیر ۱۳۹۶
چهاردهم تیرماه1396
سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه نماد مقاومت و مبارزه
ده سال پیش درآبان ماه 1386 جمعی ازکارگران سطوح مختلف شرکت کشت وصنعت نیشکر هفت تپه بالغ بر2500 تن طی نا مه ای به مقامات مربوطه دولتی خواستاربازگشائی سندیکای کارگران نیشکرهفت تپه شدند. این خواست بحق کارگران با مخالفت شدید دولتی ووزارت کار ، وبا تهدید و دستگیری کارگران پاسخ داده شد . درسا ل بعد ، علیرغم تمامی فشارهای امنیتی ، بیش ازیکهزارکارگر ، بازگشائی سندیکا رااعلام داشته وبا رأی خود ، هیأ ت مدیره سندیکای نیشکرهفت تپه رابرگزیدند. ازآن زمان تا کنون اعضای هیأت مدیره دوره های گوناگون ازجمله علی نجاتی، فریدون نیکوفرد، قربان علی پور، محمد حیدری مهر، رضارخشلن وتعدادی ازدیگر فعالین کارگری این شرکت بارها تهدید به اخراج ، دستگیری و زندان شده اند. رژیم سرمایه داری اسلامی همواره درتلاش بوده است که با بکاربردن شیوه‌های گوناگون سرکوب ازادامه وافزایش مبارزات کارگران این مجتمع جلوگیرد. تأخیرهای مکرردرپرداخت دستمزدها، عدم پرداخت سهم بیمه کارفرما که موجب بی‌اعتباری دفترچه های بیمه تأمین اجتماعی می شود، استخدام به روش قرارداد سفید امضاء ، عدم برابری افزایش دستمزد با تورم و… ازجمله فشارهای اقتصادی برکارگران این مجتمع ـ چه درزمان دولتی بودن آن وچه درحالت خصوصی کنونی ـ بوده وهست . تهدید کارگران معترض به اخراج ، تهاجم وحشیانه مأموران امنیتی به تجمعات اعتراضی کارگران ، وادارساختن تعدادی ازکارگران ناآگاه وخود فروخته به جاسوسی، نصب دوربین های متعدد درمحیط کاربمنظور کنترل کارگران، پروازمداوم پهپاد برمحیط کار، توهین‌های متعدد به کارگران و… ازجمله فشارهای سیاسی وامنیتی بمنظورخاموش سازی صدای اعتراضی وحق طلبانه کارگران شریف ومبارز این مجتمع کشت وصنعت بوده ومی باشد.تلاش جناحهای گوناگون حکومتی چه درزمان حاکمیت جناح احمدی نژاد وچه درزمان کنونی بمنظورجلوگیری ازادامه مبارزات کارگران این سندیکا همواره با ناکامی همراه بوده است. درطی ده سال ازبازگشائی سندیکای کارگران نیشکرهفت تپه، بارها وبارها شاهد مقابله رو درروی کارگران با نمایندگان دولتی وامنیتی درمحیط کاروهم اکنون علاوه برآن ایستادگی دربرابرسرمایه داران خصوصی بوده و هستیم. درسالیان گذشته، کارگران مبارزمجتمع هفت تپه موفق شدند کارفرما را دربرخی زمینه های اقتصادی وبویژه درپرداخت دستمزدهای معوقه مجبور به عقب نشینی کنند .
کوتاه مدتی است که دولت ضدکارگری روحانی شرکت کشت وصنعت هفت تپه رابا تبعیت از سیاست نئولیبرالی سازمان تجارت جهانی به بخش خصوصی واگذارکرده است . این شرکت که بهای آن به یک هزارمیلیارد تومان تخمین زده شده است درمناقصه ای حراج گونه ، به مالکیت تنی چند ازوابستگان حکومتی به بهای پیش پرداخت 6 میلیارد تومان درآمده است .
سرمایه داران جدید شرکت که با پشتوانه ی دولتی صدها میلیارد تومان ازثروت ملی را به تصاحب خود درآورده اند، بنابرماهیت سرمایه داری به همین بخشش اسلامی وادامه ی استثمارکا رگران قانع نیستند .آنها بفوریت چپاول دستمزد کارگران را نیز چون سلف خود دردستورکارخود نهاده اند و با عدم پرداخت سه ماه دستمزد کارگران وعدم پرداخت سهم 4 درصدی کارفرما به صندوق سازمان تأمین اجتماعی ، کارگران شاغل را در تنگنای شدید مالی وکارگران مشمول بازنشستگی رادرحالت سرگردانی زجرآوری قرارداده اند . کارگران شرکت با تجربه آموزی از سالیان گذشته آموخته اند که می باید مقاومت کرد وگرنه درصورت سکوت ، برتضعیقات افزوده خواهد شد. ازاینرو درخرداد ماه بارها به تجمعات اعتراضی گوناگون دست زدند وهربارکه کارفرما ، تعهد لفظی به پرداخت دستمزدهای معوقه داد، به این ترفند سرمایه داری باور نکرده وهمچنان برخواست خود با برگزاری مجدد تجمعات پافشاری کردند. ازجمله میتوان به اعتصاب وتجمع اعتراضی بیش از1000 کارگردر18 خرداد، تجمع اعتراضی 300 کارگربازنشسته در23 خرداد، تجمعات اعتراضی گوناگون در12 خرداد، 25 خرداد ، 29 خرداد ومسدود سازی جاده بین‌المللی اندیمشک ـ اهواز برای مدتی درروز13 خرداد اشاره داشت. کارفرمایان نه تنها تلاش داشتند با کمک مأموران امنیتی ، ادامه اعتراضات کارگری را نا ممکن سازند، بلکه اقدام به اخراج 30 کارگرمعترض کردند. کارگران مبارز نیشکرهفت تپه دست ازمقاومت برنداشتند وعلاوه برخواست پرداخت دستمزدهای معوقه ، آزادی فوری همکاران خودرا نیز خواهان شدند. ایستادگی وادامه ی مبارزات کارگران تاحدود ی نتیجه بخش بود و کارفرما را به عقب نشینی واداشت . کارفرما در29 خرداد یکماه ازسه ماه دستمزدهای معوقه را پرداخت کرد و تعهد به پرداخت دوماه دیگردرآینده نزدیک نمود . همچنین 30 کارگراخراجی درسوم تیرماه مجدداً به کاربازگشتند . قائم مقام مدیریت شرکت که انتظاربرخورد مبارزه جویانه کارگران را نداشت ومی پنداشت با تکیه به قدرت سرمایه وهمراهی وهمکاری مأموران امنیتی اسلامی ، قادربه درهم شکستن پایداری مبارزاتی کارگران میباشد، سرافکنده ازشکست موقتی خود، دریک سخنرانی ،از کارگران معترض به عنوان اراذل واوباش نام برد . مسلماً این توهین به کارگران که هم‌اکنون سبب افزایش خشم بسیاری ازکارگران شده است، بی پاسخ نخواهد ماند.
چراکارگران رزمنده نیشکرهفت تپه توانستند به پیرو زی نسبی دست یابند؟ رمز این پیروزی های نسبی را ، هرچند موقتی باشند ، می باید در همبستگی کارگران ازطریق مشارکت ، تشکل واستقلال عمل آنها دانست. تا زمانی که کارگران به صورت منفرد علیه استثماروتضعیقات سرمایه داراعتراض میکنند ، نه تنها به خواستهای بحق آنها هیچگونه توجهی نمی‌شود بلکه سرمایه دارودولت حامی او می کوشند با ترفندهای گوناگون ، کارگریا کارگرهای منفرد را به راحتی به سکوت وادارند. اما زمانیکه کارگران دست دردست هم به مقابله با سرمایه داروحتی دولت حامی او برمیخیزند، موقعیت ونیروی کارگری ، تفاوت کمی وکیفی می یابد. دراین حالت صفی متحد ازکارگران دربرابرسرمایه دارمی ایستد وامکان دست یابی به این یا آن خواست کارگری ، بمراتب افزایش می یابد. کارگران به موفقیت نسبی دست می یابند، اما موفقیتی که هرآن درخطرتهاجم جدید سرمایه دارقرار دارد . سرمایه دار زخم خورده ازیک عقب نشینی لحظه ای، درصدد بازپس گرفتن آنچه ازدست داده است بر می آید. اونه تنها برقدرت سرمایه تکیه دارد ، بلکه ازحمایت تمامی دستگاه‌های دولتی برخوردارمیباشد وچه بسی که موفقیت نسبی وموقتی کارگران پایمال می گردد. دراینجاست که صفی وسیعتر ومتحدترازتشکل محلی یک کارخانه وصنف، اهمیت خاص می یابد. با همبستگی ویاری تشکل محلی ، موفقیت نسبی وموقتی بدست می‌آید ولی برای حفظ این دستاورد و تحکیم وافزایش آن ، می بایدایجاد تشکل مستقل طبقاتی فراترازتشکل محلی را پی گرفت تا بتوان دربرابر قدرت سرمایه وحکومتی که بمراتب فراتر ازیک محل معین عمل میکند، نه تنها ایستادگی کرد، بلکه برتحقق خواستهای کارگری افزود. چنین تشکلی ، سازمان مستقل سراسری کارگران میباشد. چند زمانی است که سندیکای کارگران هفت تپه، در همراهی با سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران وحومه وتشکلهای راستین مدافع کارگری ، گامهائی اولیه را دراین زمینه برداشته اند که ضمن ارج نهی برآن گامها ، می باید به ناکافی بودن آنها اشاره داشت . فزونی گامهای ضروری ، تنها بر عهدهِ ی تشکلات برشمرده نیست بلکه هریک ازتشکلهای فعالین کارگری ـ چه درداخل وچه درخارج ازکشورـ وظیفه مند اند دراین راه تلاش کنند وآنهم نه تنها درحرف بلکه درعمل . بکوشیم دراین راه ، سود مند باشیم .
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی! زنده باد سوسیالیسم!
نهادهای همبستگی با جنبش کارگران ایران ـ خارج کشور
چهارشنبه ۱۴ تير ۱۳۹۶ برابر با ۰۵ جولای ۲۰۱۷
***
گزارشي از وضعيت كودكان در كانون اصلاح و تربيت
بهنام ابراهیم زاده
یکی از فجیع ترین تجاوزات به حقوق بشر٬ شکنجه است که در نتیجه ان حثیت وکرامت قربانیان سلب می شود وبه توانایی انان در ادامه ی حیات وفعالیت های عادی شان اسیب می زند (ماده ۲٬بند۵۵)
شنيدن خبر وضعیت این کودکان زیر هیجده سال در کانون اصلاح وتربیت زابل که به خاطر دزدی های بی ارزش به زندان افتاده اند در باورتان سخت بگنجد . باید گفت این واقعیتی است که امروزه دهها کودک زیر هجده سال با ان وضعیت نابهنجار در کانون اصلاح وتربیت زابل ودیگر مراکز با ان دست وپنجه نرم میکنند ما هرروز تعدادی از این کودکان زیر هجده سال که ناخواسته واز روی اجبار و فقر اجتماعي مرتکب دزدی وحتی قتل شده اند معرفی میکنیم .لازم به ذکر است که مددکار این کودکان شخصی است به نام «محمد نظام دوست» که به شدت از نحوه برخورد وبی توجهی این شخص ورفتارهای وحشیانه اش ، کودکان مظلوم گله مند هستند .
در نوشته قبلی از وضعیت سه کودک٬ مرتضی سیاسر واحسان کریم کشته ٬ونورعلی اکچهزی کودکانی که در زمان بازداشت تا انتقال به کلانتری وکانون اصلاح وتربیت زابل به شدت مورد ضرب وشتم وحشیانه قرار گرفته اند نوشتیم .امروز از دو کودک دیگر بهمن یزدی وامید اشتراک برای دوستداران کودک خواهیم نوشت.
بهمن یزدی ۱۶ساله
شش عدد تخم مرخ دزدیده
هفت ماه است داخل زندان است
باوجود اینکه اعلام رضایت شاکی هم شده ولی دادگاه در یک محاکمه صوری نه ماه حبس بهش دادند با وجود اینکه اعمال ماده ۴۲شامل حالش می باشد اما این کودک همچنان در کانون اصلاح تربیت در حبس بسر می برد .
امید اشتراک ۱۸ساله ٬
سرقت از سمساری ٬
بیش از یازده ماه است که درزندان زابل کانون اصلاح وتربیت در حبس می باشد ٬ با وجود اعلام رضایت ولی همچنان دادگاه از ازادی وی خودداری میکند .
این کودکان در زمان دستگیری تا انتقال به کلانتری وکانون اصلاح وتربیت مورد ضرب وشتم وحشیانه قرار گرفته اند .
با تمام قدرت صدای نورعلی اکچهزی باشیم .
نگذاریم نورعلی دستان نان اورش را از دست بدهد .
طی روزهای گذشته گزارشی از وضعیت کودک زندانی نورعلی اکچهزی فرزند بختیار در کانون اصلاح وتربیت زندان زابل بر روی خروجی رسانه ها قرار گرفت . نورعلی کودکی است که به اتهام نکرده بعد از شکنجه های فراوان از سوی ماموران کلانتری دوازده واقع در مسجد بلوچ ها دستگیر وبعد از اینکه بدترین ووحشیانه ترین برخوردهای وحشیانه را با او میکنند وسرودست وقفسه سینه وی اسیب میبیند به کلانتری واز انجا با همین وضعیت به کانون اصلاح وتربیت زابل انتقال می گردد نورعلی کارگر وتنها نان اور خانواده می باشد وپدرش را هم از دست داده است اونیاز مبرم به رسیدگی پزشکی دارد خبرهای دریافتی حاکی است که اگر به وضعیت پزشکی وی خصوصا اقدامی برای دستهای زخمی وتاول زده وی به زودی صورت نگیرد این کودک دست راست خود را از دست میدهد ونقض عضو می شود اگر مقامات زندان وقضایی این موضوع واین اجحاف بر این کودکان مظلوم را باور ندارند بروند از نزدیک نورعلی وکودکانی که همچون نورعلی در این شرایط نابهنجار وغیر انسانی در کانون اصلاح وتربیت بسر میبرند تحقیق وخبر بگیرند وفیلم وعکس تهیه کنند در غیر اینصورت به دوستداران کودک وفعالان حقوق کودک وحقوق بشری اجازه بدهند تا از نزدیک از کانون ویا همان شکنجه گاه دیدن کنند تا بتوانند اقدامی عاجل وموثر برای نورعلی وهمراهانش انجام بدهند ما از تمامی انسان دوستان سازمانها ونهادهای حقوق بشری وهمه کسانی که قلبشان برای انسانیت می تپد درخواست داریم صدای نورعلی واین کودکان مظلوم در شکنجه گاه اصلاح وتربیت زابل باشند جان نورعلی در خطر است اگر به زودی کاری واقدام پزشکی صورت نگیرد او برای همیشه دست راست خود را از دست خواهد داد .مسببان این وضعیت باید در برابر این اقدام وحشیانه شکنجه کردن این کودک که تنها نان اور خانواده اش بوده باید پاسخگو ومحاکمه بشوند .وجوابگوباشند .
بهنام ابراهیم زاده فعال حقوق کودکان
تهدید به اعدام سعید ملکی نوجوان متهم به قتل در کانون اصلاح وتربیت زابل
سعید ملکی ٫ نوجوان هفده ساله که به اتهام قتل دختر بيست ساله اي سیزده ماه است كه در کانون اصلاح وتربیت زابل در شرایط بسیار سختی بسر می برد .
اين زنداني قربانی توطئه ودسیسه اشکار مسولان نها دهای امنیتی جمهوری اسلامی شده چون قاتلان اصلی که از اقوام ونزدیکان او هستند به او قول داده بودند که او اتهام را بپذيردوانها ظرف سه ماه اورا از زندان ازاد خواهند کرد ولی اکنون بیش از یکسال است که بلاتکلیف در زندان وحبس بسر می برد سعید این روزها بسیار کم حوصله و تحملش پایین امده به دفعات تهدید کرده که هرچه زودتر موجبات ازادی اش را فراهم نکنند تمام حقایق را برملا میکند
اما حقایق چیست ؟
حقایق اینکه بعضی از مسولان اداره اگاهی زابل ومقامات قضایی در شهرستان زابل وبعضی از مسولان زندان زیر سوال می روندبه ویژه ریس دادگستری به نام نجفی که قاضی پرونده نیز می باشد قاتلان اصلی که دستشان د راداره اگاهی ودادگستری قوی است به خاطر فرار از مجازات این نوجوان را که کمتر از ۱۶سال سن داشته با تهدید وارعاب وادار کردند كه ارتکاب قتل را بپذیرد وبهش قول دادند که ظرف کمتر از سه ماه او را ازاد می کنند این جنایتاکاران کودک ستیز که دختری ۲۰ساله را ربوده ومورد تجاوز قرار داده وبه قتل رساندندوبه طرز غیر قانونی اور را دفن کرده اند حتی موفق شده اند پدر دختر مقتول به نام محمد بخاری را به اتهام واهی به زندان بیاندازند تا تحت فشار مسولین زندان مجبور یه اعلام رضایت نماید زیرا تنها پس از این مرحله است که دست مقامات قضایی باز می شودتا بتوانند پرونده را بسته وانرا مختومه اعلام کنند ولی به خاطر مقاومت پدر مقتول نقش شوم انان شکست خورده واز سوی دیگر صبروتحمل وحوصله این نوجوان هم که او را ترسانده اند که اگر حرفی بزند ودهن باز کتد بر علیه اش حکم اعدام صادر می شود .
طبق گفته هم بندیان سعید هر شب از ترس طناب دار شبها کابوس وهذیان می گوید ودر خواب به صورت نامعلوم اسم افراد را بر ز بان می اورد به همین دلیل برای جلوگیری از بر ملا شدن قضیه عوامل رییس حفاظت اطلاعات زندان غلام رضا رضایی دست به کار شدند زیرا رییس حفاظت برای نجات پسر عمویش به نام صالح رضایی فرزند سلطان که به جرم قتل در زندان زابل بسر میبرد باید برای مقامات قضایی خوش خدمتی کند تا بتواند پرونده پسر عموی خودش را كمك كند.
عاملين ترس و تهديد اين نوجوان :
يك- «عباس شهرکی» که از مراقب های بند کانون می باشد وبچه های کانون مثل عزراییل از وی می ترسند .گفته می شود این فرد به طور مداوم این نوجوان قربانی سعید را تحت اذیت وازار وفشار قرار می دهد واو را می ترساند که سکوت کند
دو- فرمانده قرارگاه زندان است که برای این نوجوان قربانی ٬ملاقات های حضوری هفتکی با خانواده ودوستانش ترتیب می دهد واجازه داده هرانچکه لازم دارد برایش بیاورمد .
سه- حفاطت اطلاعات به نام های مهدی کوچکی ٬محمد نظام دوست ٬ومهدی مباشر هستند که مدام پدر مقتول را برای اخذ رضایت اجباری تحت فشار قرار می دهند واو را به بدترین مکان زندان بند چهار محل بیماران اچ ای وی ( ايدز)وهپاتیت وانواع بیما ری های واگیردار وبین زندانیان شر‌وروقاتل انتقال داده اند زندانیانی که اعمال خشونت را هنر می دانندوتا انجا که بتوانند به دیگر زندانیان زور میگویند وتا چه برسد زندانیانی که با چراخ سبز مسولان به اذیت وازار وشکنجه زندانیان می پردازند .لازم به ذکر است بند چهار ۲۵۰متر مربع فضا دارد وحدود چهارصد زندانی را بدون رعایت قانون تفکیک جرایم در خود جای داده است
گزارش از بهنام ابراهیم زاده فعال حقوق کودکان عضو جمعیت دفاع از کودکان كار و خيابان
اشتراک eshtrak 
شما باید داخل شوید برای نوشتن دیدگاه.