بخشی از سرودۀ ققنوس

آناهیتا اردوان
کوهی
مقاوم مثل سنگ
سرفرازی مثل سرو
فراتر از ققنوسی
زلالی مثل آب
روئین تنی سبلان و دماوند (ما)
وجهی قائمی
مقاومتر از کوهی،
ققنوسی
که در اندوه جان باختنِ خواهر و داماد رهبرش،
به خاک می نشیند
و با عشق به هدفش
چون هفت موج
دوباره
برمی خیزد
چشمۀ خورشید در رگانت جاری ست
دیدگانت از جامۀ سحر نورانی ست
اینچنین است وجه قائم ما
آری، آری،
فراتر از ققنوس است
و من و ما با ققنوس پیمان بسته ایم–
—————–
شما باید داخل شوید برای نوشتن دیدگاه.