درخواست عفو بین الملل از ایران: فعالان کارگری زندانی را آزاد کنید و به حقوق کارگران احترام بگذارید، و بیانیه همبستگی ملی جمهوریخواهان ایران به مناسبت روز جهانی کارگر
درخواست عفو بین الملل از ایران: فعالان کارگری زندانی را آزاد کنید و به حقوق کارگران احترام بگذارید
خبرگزاری هرانا – سازمان عفو بین الملل روز یکشنبه در بیانیه‌ای هشدار داد در آستانه‌ی روز جهانی کارگر در روز ۱ ماه می، چندین فعال کارگری در زندان هستند و برای بسیاری دیگر به خاطر فعالیت های مسالمتآمیز صنفی احکام زندان تا ۱۰ سال صادر شده است.
درخواست عفو بین الملل از ایران را در ادامه بخوانید:
عفو بین الملل یک بار دیگر از مقامات ایران خواست تا کسانی که به خاطر فعالیت های مسالمت آمیز کارگری زندانی شده‌اند را فورا و بدون قید شرط آزاد و حکم‌های سنگین زندان که به دلائل مشابه برای فعالان دیگر صادر شده را لغو کنند. این سازمان همچنین از مقامات خواست به ممنوعیت و سرکوب اتحادیههای مستقل کارگری پایان دهند و بگذارند کارگران گردهمایی های مسالمتآمیز از جمله در روز جهانی کارگر برگزار کنند و از حق تشکیل و عضویت در اتحادیههای مستقل کارگری استفاده کنند تا در جهت بهبود معیشت خویش که به گفته کارگران بیش از پیش سخت و فقرزده شده قدم بردارند.
فعالان کارگری که در حال حاضر به خاطر فعالیتهای مسالمتآمیز زندانی‌اند عبارتند از اسماعیل عبدی معلم ریاضی و عضو هیات مدیره کانون صنفی معلمان ایران (تهران) که در حال گذراندن حکم شش سال زندان است و بهنام ابراهیم‌زاده عضو کمیته‌ی پیگیری ایجاد تشکل‌های کارگری که نزدیک به ۷ سال است در زندان به سر می‌برد و با دو پرونده جداگانه مجموعا به ۱۳ سال زندان محکوم شده است. اسماعیل عبدی با انتشار نامه ایی در تاریخ ۲ اردیبهشت اعلام کرد از روز ۱۰ اردیبهشت در همبستگی با تمام معلمان و کارگران و در اعتراض به عدم استقلال قوه‌ی قضاییه و صدور احکام امنیتی برای فعالان تشکل های صنفی معلمان و کارگران دست به اعتصاب غذا خواهد زد.
از دیگر فعالان کارگری که با خطر زندانی شدن روبه رو هستند عبارتند از: محمود بهشتی لنگرودی، محمدرضا نیک‌نژاد و مهدی بهلولی، سه عضو دیگر هیات مدیره کانون صنفی معلمان ایران، محمود صالحی، عضو کمیته‌ی پیگیری ایجاد تشکل‌های کارگری، داوود رضوی، ابراهیم مددی و رضا شهابی، سه نفر از اعضای سندیکای شرکت اتوبوسرانی تهران و حومه و جعفر عظیم‌زاده و شاپور احسانی‌راد، دو تن از اعضای اتحادیه آزاد کارگران ایران.
تمامی این افراد پس از محاکمه‌های به شدت ناعادلانه در دادگاه‌های انقلاب با اتهاماتی بی اساسی مانند «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام»، «اخلال در نظم عمومی» و «تشکیل گروه با هدف بر هم زدن امنیت کشور» به زندان‌های طولانی مدت ۵ تا ۱۱ سال محکوم شده‌اند. در حال حاضر بیش‌تر آنها با قرار وثیقه آزاد و منتظر نتیجه رسیدگی دادگاه تجدیدنظر هستند. رضا شهابی که از مهر ماه سال ۱۳۹۳ پس از گذراندن چهار سال زندان به مرخصی درمانی آمده بود اخیرا به زندان فراخوانده شده است.
دادنامه‌های صادره علیه این فعالان به روشنی نشان می‌دهد که تا چه اندازه فعالیتهای مسالمیت‌آمیز کارگری به عنوان سند «اقدام علیه امنیت ملی» در دادگاه‌ها مورد استفاده قرار میگیرد. فعالیت‌هایی که در دادنامه‌ها مشخصا از آن اسم آورده شده عبارتند از برگزاری تجمعات مسالمتآمیز از جمله در روز جهانی کارگر، شرکت در تظاهرات صلح‌آمیز علیه دستمزدهای پایین، انتشار عکس‌های تظاهرات کارگری در اینترنت، دریافت دعوت‌نامه برای شرکت در جلسات بینالمللی اتحادیههای کارگری، امضای بیانیه در حمایت از اتحادیههای کارگری و جمع‌آوری امضا برای درخواست افزایش حداقل دستمزد.
سرکوب تجمعات روز جهانی کارگر
به نظر می‌رسد مقامات ایران قرار است امسال نیز مطابق رویه سالهای گذشته حق برگزاری تجمعات مسالمت آمیز به مناسبت روز جهانی کارگر را زیر پا بگذارند. اتحادیه آزاد کارگران ایران گزارش داده است که در آستانه روز جهانی کارگر ماموران اطلاعاتی چند تن از فعالان اتحادیه های کارگری از جمله علی نجاتی عضو هیات مدیره سندیکای کارگرات نیشکر هفت تپه در دزفول و شیث امانی عضو هیات مدیر اتحادیه آزاد کارگران ایران در سنندج را برای بازجویی احضار کردند و آنان را از برگزاری تجمع در این روز برحذر داشته اند.
به گزارش خبرگزاری هرانا سال گذشته نیروهای امنیتی مانع از برگزاری تجمعات روز جهانی کارگر شدند و دست کم ۱۲ تن از فعالان اتحادیههای کارگری را در شهرهای مختلف بازداشت و ۴ تن دیگر را برای بازجویی احضار کردند.
در دادنامه‌هایی که مورد مطالعه عفو بین الملل قرار گرفته شرکت در تجعات روز جهانی کارگر به طور دائم به عنوان مصداق «تبلیغ علیه نظام» یا دیگر جرائم امنیت ملی آمده است. در برخی موارد مانند پرونده کارگر ساختمانی عثمان اسماعیلی این فعالیت اصلی‌ترین مبنای محکومیت بوده است. شعبه یک دادگاه انقلاب سقز در کردستان عثمان اسماعیلی را در اکتبر ۲۰۱۵ به یک سال زندان محکوم کرد. او در حال حاضر در انتظار نتیجه جلسه رسیدگی دادگاه تجدید نظر است که در مارس ۲۰۱۷ برگزار شد.
در آستانه تجمعات برنامه‌ریزی شده برای روز جهانی کارگر، عفو بین الملل از مقامات ایران می‌خواهد به حق آزادی تجمعات مسالمتآمیز احترام گذاشته و اقدامات سرکوبگرانه برای ممانعت از برگزاری تجمعات مسالمتآمیز را پایان دهند.
پیشینه
مقامات ایران با جرم انگاشتن فعالیتهای مسالمتآمیز کارگری و ایجاد ممنوعیت برای تشکیلاتحادیههای کارگری مستقل تعهدات حقوق بشری ایران تحت قوانین بینالمللی را به طور فاحش نقض میکنند. میثاق بینالمللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی که ایران هر دوی آنها را امضا کرده مقامات ایران را متعهد میکند که به آزادی بیان، اجتماعات و گردهمایی و همچنین حق تشکیل و پیوستن به اتحادیه منتخب خود احترام گذاشته و از آن محافظت کنند. فعالان کارگری همچنین تحت حمایت اعلامیه مدافعان حقوق بشر قرار میگیرند که بر وظیفه دولتها در رعایت حق دفاع از حقوق بشر و محافظت از مدافعان حقوق بشر در برابر آزار و اذیت، دستگیری و بازداشت خودسرانه، شکنجه و دیگر بدرفتاریها تاکید می کند. حق دفاع از حقوق بشر شامل حق دفاع از فعالیت اتحادیه های کارگری مستقل می شود.
حقوق کارگر جزء حقوق بشر است. عفو بین الملل ضمن همبستگی با فعالان اتحادیههای کارگری در ایران، برای تحقق حق تشکیل اتحادیه های کارگری مستقل کنار آنها میایستد و از تلاش آنها برای رسیدن به روزی که تمام افراد در ایران از حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خود، از جمله برخورداری از شرایط مطلوب و منصفانه کار، امنیت اجتماعی و استانداردهای مناسب زندگی برای خود و خانواده شامل دسترسی به خوراک، پوشاک، مسکن، آموزش و مراقبت های پزشکی مناسب بهرهمند شوند، حمایت میکند.
***
بیانیه همبستگی ملی جمهوریخواهان ایران به مناسبت روز جهانی کارگر
اول ماه مه روز چهانی کارگر به مناسبت احترام به منزلت و ارزش نقش کارگر در چرخ تولیدی کشورها گرامی داشته می شود. در چنین روزی کارگران با حس پیوستگی حقوق خود ، جامعه جهانی را به مشکلات شغلی و معیشتی ٬ اعتراضات٬ خواسته ها و مطالبتهای خود و نیز چالشهایی که باآن رو برویند آشنا می سازند.
واقعیت امر این است که در سطح جهانی روز بروز سهم کار از حاصل تولید کاسته می گردد و بدینسان میزان بهره کشی از کارگران در سطح جهانی بطور مدام افزایش می یابد.نابرابری های امکانات ، آسیبهای اجتماعی و بدهی ها و قرضه ها و فقر و بیکاری و تورم که دامانگیر بویژه قشر زحمتکش کارگر است ، محرز می سازد که در سطح جهانی هم توزیع ثروت ناعادلانه صورت می گیرد وهم توزیع نیروهای محرکه روز بروز نا برابر تر می گردد.
در ایران وطن ما اولين مراسم روز کارگر بعداز انقلاب ۵۷ یکی از باشکوه‌ترین تجمع کارگران بود. میلیون‌ها زن و مرد کارگر در اين روز در شهرهای مختلف ايران، روز همبستگی جهانی خود را با گرامیداشت این روز جشن گرفتند.دلها سرشار از شوق و سرها سرشاز از اراده تحقق بخشیدن به مطالبات به حق زحمتکشان ایران بود. چرا که انقلاب برای تحقق حقوق مردم ایران رخ داده بود.
کارگران در پيشاپيش صفوف تظاهرات با شعارهایی همچون «قانون کار رژيم شاه بايد ملغی شود»،«دو روز تعطيلی و ۴۰ ساعت کار در هفته»، «قانون کار با شرکت نمايندگان کارگران بايد نوشته شود»، «مزد برابر در ازای کار برابر برای زنان و مردان»،«مبارزه کارگران شاغل از مبارزه کارگران بیکار جدا نيست» و…خواستهای آنزمان خود را بیان می کردند.
امروز اما وضعیت کارگران ایرانی بسیار وخیم تر گشته است چرا که نظام ولایت فقیه نیز ضربه های مستمری برپیکره تولید ایران وارد ساخته استو امر توزیع نابرابر ثروت با افزایش دارایی سرمایه داران نوکیسه و طبقات وابسته به تارعنکبوت قدرت دولتی ، ممزوج با فساد و رانتخواری وسلطه مافیای مالی – نظامی بر کشورو بی کفایتیمسئولان نظام جمهوری اسلامی ، اقتصاد ایران را محتضر و کارگران ایران و خانواده های شریف آنان و حتی قشرهای میانه کشور را به زیر خط فقر سوق داده است و اقتصاد ایران را گرفتار رکود و بیکاری و از رشد ماندگی نموده است. رفتار سیستماتیک سرکوبگرانه نظام ولایت فقیه منجمله علیه کارگران ،علیه ان قشری از جامعه صورت میگیرد که انقلاب شکوهمند مردم ایران برای دفاع ازمنجمله حقوق آنان رخ داد.
نظام جمهوری اسلامی هم از تشکل و شکل گیری اتحادیه ها و سندیکاهای مستقل و کارآمد در دفاع ار حقوق کارگران ،جلوگیری بعمل آورده و می آورد و هم شوراهای کارگری اسلامی، انجمنهای صنفی و خانه کارگر، نهادهای ساخته و تحت کنترل دولت می باشند ،از اینرو کارگران قادر به طرح مطالبات و خواستهای واقعی خود جز در تظاهراتی که توسط نیروهای سرکوب و منجر به تهدید و ضرب و شتم انان می گردد ،نمی باشند و پیامد نبود امنیت شغلی و سندیکاههای مدافع ، اخراجهای دسته‌جمعی کارگران طی سالهای اخیر بوده است و هم از طرفی نظام حاکم روز اول ماه مه را صرفاً به يک «جشن کارگری تشریفاتی»تبديل کرده ،از جوهر مبارزاتی آن را کاسته است.
در حالی که در ایران امروز و در دولت یازدهم بر اساس گزارش اداره آمار در بخش صنعت که بار تولید را بدوش می کشد 313 هزار تن بیکار شده اند و 1000 کارگاهای صنعتی از کار افتاده است و بسیاری کارخانه ها و بنگاههای تولیدی یا ورشکست گشته اند و یا با کمتر از نیمی از ظرفیت خود کار میکنند و در بخش ساختمانی بیش از 80 درصد کارگران بیکار گشته اند ،،کاندیداهای «ریاست جمهوری » در نظام ولایت فقیه وقاحت را از اندازه خارج کرده وعده های دروغین اشتغالزایی 5 میلیون و 6 میلیون نفری و توزیع یارانه برای جلب رای را میدهند .در حالی که دولت درحفظ سطح اشتغالزایی در سطح کنونی نیز عاجز است ورکود حاکم بر تولید، سایه شوم بیکاری با ابعاد بزرگتری جامعه ایران خصوصا کارگران را بیش تر از پیش تعقیب می نماید و عدم پرداخت حقوق حقه آنان ، رشته معیشتشان را یکباره گسسته وبه ناچار سفره خانواده آنان را تهی تر می گرداند. وزارت کار دولت روحانی در 25اسفند ماه 95 یعنی 5 روز مانده به تعطیلات عید در چنان شتابی حداقل دستمزد کارگران برای سال 96 را تعیین و ابلاغ کرد و کارگران را در برابر عمل انجام شده قرارداد و فرصت واکنشهای اعتراضی را از آنها سلب کرد و انرا برای سال ۹۶ به میزان ۹۲۹ هزار و ۹۳۱ تومان یعنی کمتر از 930هزار تومان اعلام کرد تا این نرخ تقریباً معادل همان نرخ تورم ساختگی دولت روحانی جلوه نماید .در حالی است که خط فقر بیش از 3میلیون تومان اعلام شده است.
همبستگی ملی جمهوریخواهان ایران از مبارزات به حق کارگران ایران در اعتراض یه تعرضات فزاینده به حقوق انسانی ، شغلی ، و معیشتی کارگران زحمتکش ایران دفاع می نماید و معتقد است با تحریم » انتخابات » فرمایشی نطام ، کارگران ایران می توانند نسبت به استثمار خود که همواره با تعرضات در عرصه های سیاسی و اجتماعی همراه است ،.مقاومت کرده از مشروعیت دهی به این استثمار جلوگیری بعمل آوردند.
همبستگی ملی جمهوریخواهان ایران در کنار کارگران زحمتکش ایران، ادامه مبارزه با نظام ولایت فقیه برای استقرار و استمراز نظامی مردمسالار را ضرور می داند و خواهان استقرار نظامیئمردمسالار است که در ان همه ایرانیان زندگی شایسته و حقوفمندی بدست آورند و حقوق کارگران در معیارهای استاندارد های جهانی تامین گرددو امنیت شغلی انها تامین گردیده و قراردادهای کاری بدون تبعیض و ضامن اینده شغلی آنان سامان یابد و نیزبیمه بیکاری و بهبود شرایط ایمنی شغلی و نیز تامین اجتماعی در خور و در شان کارگران برقرار گردد و حق تشکل و برپایی سندیکاهای مستقل کارگری برسمیت شناخته گردد .
روز جهانی کا گر بر همه زحمتکشان ایران و جهان مبارک باد
همبستگی ملی جمهوریخواهان ایران
اول ماه مه 2017
