برای افشین: صادق افروز!

برای افشین

صادق افروز

پوسترهای انتخاباتی هنوز،

روی دیوار های خیابان هاست

دولت تدبیر و امید، از راه می رسد؛

تدبیر ؟

تدبیر برای که؟

وامید ؟

امید به چه ؟

کارگران ، غمگین ،

با چهره هایی درهم

وغم سنگین از دست دادن رفیق

روی شانه هایشان ،

جسد کارگری را حمل می کنند

که جدیدترین قربانی نظام خون و وحشت سرمایه است

گناهش ،

فعالیت سندیکایی

و روشن کردن چراغ آگاهی

تدبیر برای که ؟ امید به چه ؟

رئیس جمهور جدید

با شعار  اعتدال آمده است

اشتباه نکنید

اعتدال کاری به عدالت ندارد

منظورشان ،

پختن آشی  ست که چاشنی اش،

اصول گرایی و اصلاح طلبی ست

زندان ها هنوز

سرشاراز آزادیخواهانند

و شلاق ها و تسمه های کابل

و تخت های شکنجه ی جدید سفارش می شوند

بازجو ها در اوین و رجائی شهر

طبق معمول سر کارشان  حاضر می شوند

خلیفه مسلمین،

به زندگی معمولی اش ادامه می دهد ؛

و امام های نماز های جمعه،  شداد و غلاظ

مردم را تهدید می کنند

شادی و رقص  هنوز،

مصداق بارز فحشاست.

کارگران ،

غمگین و اخم آلود

جسد کارگری را روی شانه هایشان حمل می کنند

که نه در زندان ،

که  در  قتلگاه رجائی شهر کرج ،

از بین رفته است

زندان رجائی شهر،

بازهم ،

قربانی گرفته است

23 جون 2013